ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ 

Χιονισμένη νύχτα

 

Πλατιά το χιόνι στρώθηκε

σε κάμπους και σε δάση,

γυάλινα κάστρα τα βουνά,

λευκό όνειρο είν'η πλάση.

 

Κι απάνω της,βαθιά,βουβή

νυχτιά και παγωμένη,

δεν αναδεύεται κλαδί,

πνοή δεν ανασαίνει.

 

Ούτε προβάτου βέλασμα

ούτε ένα κλάμα γκιώνη,

γύρω παντού ένα σάβανο

απλώνεται το χιόνι.

 

Κι από ψηλά στην άπειρη

κι άλαλη αυτή κρυάδα

τ'αχνό φεγγάρι ολότρεμο

σα νεκρική λαμπάδα.