Παραδίδονται ιδιαίτερα μαθήματα Ακορντεόν
αρμονίου, πιάνου, φλογέρας,
τραγουδιού για νήπια και παιδιά,
θεωρίας της μουσικής,
μουσικής προπαιδείας,
Μορφολογίας και Ιστορίας της μουσικής,
Ειδικού Αρμονίας, Αντίστιξης, Φυγής
Βυζαντινής Μουσικής
με διαφοροποιημένη διδασκαλία
(και μέσω διαδικτύου/online)


Προετοιμασία εισαγωγής σε Μουσικά Σχολεία

Στείλτε το μήνυμα σας στη φόρμα επικοινωνίας




Ιερώνυμος

 

Ο Ιερώνυμος ήταν Χριστιανός άγιος και διανοούμενος του 4ου αιώνα μ.Χ. Γεννήθηκε το 347 στη πόλη Στριδώνα της Δαλματίας και πέθανε το 420 στη σκήτη του στη Βηθλεέμ. Λατίνος ασκητής, θεολόγος και εκκλησιαστικός συγγραφέας.


Οι γονείς του ήταν Χριστιανοί και αρκετά εύποροι. Όταν ήταν επτά ετών έφυγε για σπουδές στη Ρώμη όπου παρέμεινε για δεκαπέντε περίπου χρόνια. Εκεί, σπούδασε φιλολογία και ρητορική κοντά σε επιφανείς διδασκάλους. Βαπτίστηκε Χριστιανός σε ηλικία δεκαεννέα ετών από τον Λιβέριο Ρώμης.

Συνέχισε τις σπουδές του στην Ιταλία προσπαθώντας να μυηθεί την ασκητική ζωή, αλλά οι απολαύσεις της νεανικής ηλικίας δεν του επέτρεψαν ακόμα την οριστική αφοσίωση σε αυτή.

Το 373 αποφάσισε να επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους μαζί με μερικούς συντρόφους του. Έτσι το 374 έφτασε στην ελληνιστική πόλη της Χαλκίδας -κοντά στο σημερινό Χαλέππι- και εγκαταστάθηκε σε ένα μοναστήρι. Ασυνήθιστοι στο κλίμα της περιοχής, δύο από τους συντρόφους του πέθαναν και ο ίδιος παραλίγο να χάσει τη ζωή του. Εγκατέλειψε το μοναστήρι και εγκαταστάθηκε σε μια σκήτη στην έρημο της Συρίας μελετώντας τους αγαπημένους του Λατίνους συγγραφείς Βιργίλιο και Κικέρωνα και το 378 πήγε στην Αντιόχεια, όπου το επόμενο έτος χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον επίσκοπο της πόλης Παυλίνο.

Το 380 ο Ιερώνυμος βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια. Εκεί, συνδέθηκε φιλικά με το Γρηγόριο Νύσσης και τον Αμφιλόχιο Ικονίου.

Η παραμονή του στην Ανατολή υπήρξε καθοριστική τόσο για την πνευματική του ανάνηψη όσο και για την εκμάθηση της ελληνικής και εβραϊκής γλώσσας.

 Από το 382 μέχρι και το 384 εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, όπου έγινε γραμματέας του πάπα Δάμασου και δίδαξε την ασκητική ζωή σε Χριστιανές κυρίες της ρωμαϊκής αριστοκρατίας. Από αυτές, συνδέθηκε περισσότερο πνευματικά με την Παύλα, την Ευστοχία και τη Μαρκέλλα.

Ξαναγύρισε στην Ανατολή, συνοδευόμενος από τις τρεις κυρίες διότι η επιθυμία του να διαδεχθεί τον Δάμασο στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμης δεν πραγματοποιήθηκε.

Το έτος 385 εγκαταστάθηκαν στη Βηθλεέμ, όπου με τη χρηματική προσφορά της Παύλας και άλλων γυναικών ίδρυσαν δύο μοναστήρια. Ένα ανδρικό υπό τον Ιερώνυμο και ένα γυναικείο με ηγουμένη την Παύλα. Ο Ιερώνυμος πάντως εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά στα περίχωρα της Βηθλεέμ και από εκεί διεύθυνε το μοναστήρι του, μελετούσε τη Βίβλο αλλά και τους αγαπημένους του Ρωμαίους συγγραφείς και αλληλογραφούσε με τον έξω κόσμο και συνεργαζόταν με διάφορες χριστιανές γυναίκες όπως η Παύλα και η Μαρκέλλα.

Μέχρι τη μέρα του θανάτου του 30 Σεπτεμβρίου του έτους 420, εργαζόταν και μάλιστα πέθανε την ώρα που έγραφε ένα σχόλιο πάνω στον Ιερεμία. Στη Βηθλεέμ οικοδόμησε μια εκκλησία, έναν ξενώνα για τους προσκυνητές στους Αγίους Τόπους αλλά και ένα σχολείο που δίδασκε στα παιδιά εκτός των άλλων, Ελληνικά και Λατινικά.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία του απένειμε τον κατεξοχήν τιμητικό χαρακτηρισμό τού Μεγίστου Διδασκάλου. Η προσφορά του υπήρξε αληθινά μεγάλη και ουσιαστική, χωρίς νόθευση της Καθολικής πίστης. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 15 Ιουνίου και η Ρωμαιοκαθολική την ημέρα της κοίμησής του.


περισσότερα εδώ

Δημήτρης Θέμελης

 


Ο Δημήτρης Θέμελης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και ήταν γιος του ποιητή Γιώργου Θέμελη. Καθοριστικό γεγονός για τη σταδιοδρομία του ήταν το ότι πέρασε μέρος στον παιδικό του χρόνου στον Εύδηλο της Ικαρίας, στον τόπο καταγωγής της μητέρας του. Έτσι γνώρισε την παραδοσιακή μουσική μέσω της Ικαριώτικης Λύρας από λυράρηδες εκείνης της εποχής.

Σπούδασε βιολί στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με τον Ευριπίδη Κοτσανίδη και θεωρητικά με τον Γεώργιο Βακαλόπουλο.

Η πρώτη του σύνθεση «φαντασία για βιολί και πιάνο» γράφτηκε το 1949. Το 1957 ίδρυσε την ορχήστρα έγχορδων «Ροτόντα» στην οποία ήταν concertino. Συνέχισε με υποτροφία τις σπουδές του στο βιολί, στο τμήμα μουσικολογίας του πανεπιστημίου του Μονάχου (1957-64), με καθηγητή τον Kuet Stiehler, μουσικολογία με τον Θρασύβουλο Γεωργιάδη, βυζαντινολογία με τον H.G Beck και αρχαία ιστορία.

 Αποφοίτησε ως διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής με αντικείμενο διατριβής την ιστορία της εξέλιξης των διδακτικών σπουδών για το βιολί.

 

Διετέλεσε λέκτορας του σπουδαστηρίου λαογραφίας της Α.Π.Θ, διευθυντής και καθηγητής του κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και από το 1985 καθηγητής μουσικολογίας στο Τ.Μ.Σ του Α.Π.Θ.

 

Διετέλεσε κοσμήτορας της σχολής καλών τεχνών του Α.Π.Θ και πρόεδρος της καλλιτεχνικής επιτροπής της ΚΟΘ (1988-93).

Ήταν μέλος της ένωσης Ελλήνων μουσουργών, εκπρόσωπος του Διεθνούς Συμβουλίου παραδοσιακής μουσικής στην Ελλάδα, μέλος της γερμανικής εταιρείας μουσικής έρευνας (από το 1970) και της Διεθνούς εταιρείας εθνομουσικολογίας από το 1983. Μέλος του προεδρείου του Διεθνούς οργανισμού λαϊκής τέχνης από το 1996 και τακτικό μέλος της Ακαδημίας επιστημών της Νέας Υόρκης από το 1994.

Το 1990 τιμήθηκε από τη μουσική εταιρεία Βορείου Ελλάδος με το χρυσό βραβείο μουσικής προσφοράς. Τιμήθηκε Επίσης από τη μουσική ένωση της Ρωσίας για την ανεκτίμητη προσφορά του στην ανάπτυξη της παγκόσμιας μουσικής κληρονομιάς.

Δείγμα από τα έργα του: έξι Συμφωνίες, ένα Συμφωνικό Δίπτυχο για μεγάλη ορχήστρα, δύο Συμφωνιέτες για ορχήστρα εγχόρδων, πέντε Κοντσέρτα με ορχήστρα (για βιολί, για βιολοντσέλλο, για βιόλα, για κοντραμπάσο και για Φαγκότο), 19 Κουαρτέτα εγχόρδων, πέντε Κουαρτέτα Σαξοφώνων, δύο κουιντέτα χάλκινων, τέσσερα Τρίο με πιάνο, Τρίο για δυο βιολιά και βιόλα, τραγούδια για φωνή και πιάνο, τραγούδια με ορχήστρα εγχόρδων, χορωδιακά έργα για διάφορα σόλο όργανα (ξεχωρίζει το χασάπικο για τέμπαλο).


SYMPHONY No 3

Συμφωνία αρ. 5



 Ιωάννης Πολέμης - Η ελιά

Ευλογημένο να ’ναι, ελιά, το χώμα που σε τρέφει,

κι ευλογημένο το νερό που πίνεις απ’ τα νέφη,

κι ευλογημένος τρεις φορές αυτός που σ’ έχει στείλει

για το λυχνάρι του φτωχού, για τ’ άγιου το καντήλι.

 

Δεν είσαι συ περήφανη σαν τ’ άλλα καρποφόρα,

που βιαστικά, ανυπόμονα, δεν βλέπουνε την ώρα

πότε με τ’ ανθολούλουδα τους κλώνους να σκεπάσουν

και με μια πρόσκαιρη ομορφιά τα μάτια να ξιπάσουν.

 

Εσύ ’σαι πάντα ταπεινή· πάντα δουλεύτρα, σκύβεις,

μ’ όλα τα πλούτη που κρατείς, μ’ όλο το βιο που κρύβεις.

Γι’ αυτό απ’ τα πρώτα νιάτα σου, που τα φιλούν οι ανέμοι,

ως τα βαθιά γεράματα, που το κορμί σου τρέμει,

και γέρνει κάθε σου κλαδί και κάθε παρακλάδι,

μέσα στον κούφιο σου κορμό δεν σου ’λειψε το λάδι.


Yevgeny Derbenko Choral Prelude


London Accordion Orchestra - Peace


London Accordion Orchestra





Καλή εβδομάδα ακορντεονόφιλοι!

"Ave Maria" - Astor Piazzolla


 


Καλή εβδομάδα ακορντεονόφιλοι.


Οδυσσέας Ελύτης - Η Μεγάλη Εβδομάδα

 

Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ

ΚΑΤΑΚΟΠΟΣ από τις ουράνιες περιπέτειες, έπεσα τις πρωινές ώρες να κοιμηθώ.

Στο τζάμι, με κοίταζε η παλαιά Σελήνη, φορώντας την προσωπίδα του Ήλιου.

 

Μ. ΤΡΙΤΗ

ΜΟΛΙΣ ΣΗΜΕΡΑ βρήκα το θάρρος και ξεσκέπασα το κηπάκι σαν φέρετρο. Με πήραν κατάμουτρα οι μυρωδιές, λεμόνι, γαρίφαλο.

Ύστερα παραμέρισα τα χρόνια, τα φρέσκα πέταλα και να: η μητέρα μου, μ’ ένα μεγάλο άσπρο καπέλο και το παλιό χρυσό ρολόι της κρεμασμένο στο στήθος.

Θλιμμένη και προσεκτική. Πρόσεχε κάτι ακριβώς πίσω από μένα.

Δεν πρόφτασα να γυρίσω να δω γιατί λιποθύμησα.

 

Μ. ΤΕΤΑΡΤΗ

ΟΛΟΕΝΑ ΟΙ ΚΑΚΤΟΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ κι ολοένα οι άνθρωποι ονειρεύονται σα να ’ταν αιώνιοι. Όμως το μέσα μέρος του Ύπνου έχει όλο φαγωθεί και μπορείς τώρα να ξεχωρίσεις καθαρά τι σημαίνει κείνος ο μαύρος όγκος που σαλεύει

Ο λίγες μέρες πριν ακόμη μόλις αναστεναγμός

Και τώρα μαύρος αιώνας.

 

Μ. ΠΕΜΠΤΗ

ΜΕΡΑ ΤΡΕΜΑΜΕΝΗ όμορφη σαν νεκροταφείο

με κατεβασιές ψυχρού ουρανού

Γονατιστή Παναγία κι αραχνιασμένη

Τα χωμάτινα πόδια μου άλλοτε

(Πολύ νέος ή και ανόητα όμορφος θα πρέπει

να ήμουν)

Οι και δύο και τρεις ψυχές που δύανε

Γέμιζαν τα τζάμια ηλιοβασίλεμα.

 

Μ. ΠΕΜΠΤΗ, β

ΣΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ. Όμως κι αυτός έπινε το φαρμάκι του

γουλιά γουλιά καθώς του είχε ταχθεί

έως ότου ακούστηκε η μεγάλη έκρηξη.

Χάθηκαν τα βουνά. Και τότε αλήθεια φάνηκε

πίσω από το πελώριο πηγούνι ο κύλικας

 

Κι αργότερα οι νεκροί μες στους ατμούς, εκτάδην.

 

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΝΟΛΟΓΩ, σωπαίνω.

Ίσως και να ’μαι σε κατάσταση βοτάνου ακόμη

φαρμακευτικού ή φιδιού μιας κρύας Παρασκευής

Ή μπορεί και ζώου από κείνα τα ιερά

με τ’ αυτί το μεγάλο γεμάτο ήχους βαρείς

και θόρυβο μεταλλικό από θυμιατήρια.

 

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, β

Αντίς για Όνειρο

ΠΕΝΘΙΜΟΣ ΠΡΑΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ μες στο λιβάνι

αναθρώσκουν παλαιές Μητέρες ορθές σαν κηροπήγια

τυφεκιοφόροι νεοσύλλεκτοι σε ανάπαυση

μικρά σκάμματα ορθογώνια, ραντιστήρια, νάρκισσοι.

Σαν να ’μαι, λέει, ο θάνατος ο ίδιος αλλ’

ακόμη νέος αγένειος που μόλις ξεκινά

κι ακούει πρώτη φορά μέσα στο θάμβος των κεριών

το «δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν».

 

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ

ΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ αϋπνία μου

λίγο, για μια στιγμή, μου χαμογέλασε

η θεούλα με τη μωβ κορδέλα

που από παιδάκι μου κυκλοφοράει τα μυστικά

Ύστερα χάθηκε πλέοντας δεξιά

να πάει ν’ αδειάσει τον κουβά με τ’ απορρίματά μου

– της ψυχής αποτσίγαρα κι αποποιηματάκια –

εκεί που βράζει ακόμη όλο παλιά νεότητα

και αγέρωχο το πέλαγος.

 

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ, β

ΠΑΛΙ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ της θάλασσας το μαύρο

εκείνο σύννεφο που ανεβάζει κάπνες

όπως φωνές επάνω από ναυάγιο

Χαμένοι αυτοί που πιάνονται από τ’ Άπιαστα

Όπως εγώ προχθές του Αγίου Γεωργίου ανήμερα

που πήα να παραβγώ μ’ αλόγατα όρθια

και θωρακοφόρους

και μου χύθηκε όλη, όξω απ’ τη γης, η ερωτοπαθής

ψυχή μου.

Monti: Czardas



Καλημέρα ακορντεονόφιλοι! Υπέροχο και αγαπημένο. Πολύ ωραία διασκευή. Νομίζω πως αξίζει το χρόνο σας. Θα σας ξεσηκώσει σίγουρα. 

Le Petite Valse



Καλημέρα ακορντεονόφιλοι! Το έχει κάνει δικό του το κομμάτι δεν νομίζετε; Ένα μεγάλο χειροκρότημα από εμένα. 

Traditional Irish Jigs



Καλημέρα ακορντεονόφιλοι. Μία υπέροχη μέρα για να παίξετε λίγο μουσική και να μοιραστείτε με φίλους την ενέργειά σας και όλη σας την ευγένεια της ψυχής που διαθέτετε.