Tο
φθινόπωρο ξεκινά παραδοσιακά με την φθινοπωρινή ισημερία (21 έως 24
Σεπτεμβρίου)[3] και τελειώνει με το χειμερινό ηλιοστάσιο (21 ή 22 Δεκεμβρίου).
Στην εύκρατη ζώνη το φθινόπωρο είναι η εποχή της συγκομιδής.
Τα φυλλοβόλα δέντρα χάνουν το φύλλωμά τους, τα χρώματα στη φύση είναι
διαφορετικά και ξεκινούν οι πρώτες βροχές, που προετοιμάζουν το έδαφος
μεταφέροντας βαθύτερα τα άλατα, μεταλλικά στοιχεία και τις θρεπτικές ουσίες για
την επερχόμενη σπορά. Τα φύλλα των φυλλοβόλων δέντρων, ενεργοποιώντας ένα δικό
τους αμυντικό μηχανισμό, όταν ωριμάζουν μπορούν και διασπούν τις χρωστικές
ουσίες που έχουν παραγάγει -ανάμεσά τους και την χλωροφύλλη- και τις απορροφούν
πίσω στο κοτσάνι για άλλες χρήσεις. Όταν το πράσινο χρώμα της χλωροφύλλης
εξαφανίζεται, τότε αποκαλύπτονται τα υπόλοιπα χρώματα, αυτά που συνήθως
αποκαλούνται «φθινοπωρινά».
Έτσι έρχονται και οι φθινοπωρινοί άνθρωποι. Με τα φουλάρια τους, τα ζεστά τους ροφήματα, οι άνθρωποι που αγκαλιάζουν και αγκαλιάζονται, που έχουν περισσότεροι διάθεση για επικοινωνία και προσωπική εξέλιξη. Έτσι, εντάσσουν περισσότερες δραστηριότητες και μέσα σε αυτές έρχεται και η μουσική. Σαν φθινοπωρινή βροχή έρχεται η μουσική, μουσκεύει το μέσα σου και φυτρώνει η αγάπη και η ανάγκη της δημιουργίας. Κρατήστε τα χρώματα της μουσικής και τις αλλαγές που θα σας φέρει και θα δείτε τι όμορφα θα περάσει και αυτή η χρονιά.
Καλό φθινόπωρο ακορντεονόφιλοι!!!💗
Αντίοχος Ευαγγελάτος - Antiochos Evanghelatos
Γεννήθηκε στο Ληξούρι Κεφαλονιάς (1904-1981). Το 1910 οι
γονείς τους μετακόμισαν στην Αθήνα. Τη δεκαετία του 20 παρακολούθησε μαθήματα
βιολιού στο Ωδείο Αθηνών. Σπούδασε πρώτα ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας
και ένα χρόνο αργότερα σπούδασε Νομική όπου και αποφοίτησε. Παρακολούθησε επίσης
μαθήματα φιλοσοφίας και ιστορίας της τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας.
Στη Λειψία συνέχισε στο Κρατικό Ωδείο σπουδάζοντας σύνθεση
με τους Μαξ Λούντβιχ και Χέρμαν Γκράμπνερ και διεύθυνση ορχήστρας με τον Χ.
Κόφλερ. Συνέχισε μουσικές σπουδές στη Βιέννη (1930-1931) και στη Βασιλεία κοντά
στον αρχιμουσικό Φέλιξ Βάινγκαρτνερ (1931-1932).
Το 1932 επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα, διηύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα
του Ωδείου Αθηνών (1932) και ακολούθως ίδρυσε την βραχύβια Νέα Συμφωνική Ορχήστρα.
Το 1933 διορίστηκε καθηγητής στο Ελληνικό Ωδείο και βραβεύτηκε από την Ακαδημία
Αθηνών. Από το 1937 συμμετείχε στη διεύθυνση και από το 1967 ανέλαβε την πλήρη
διεύθυνση του Ελληνικού Ωδείου (1967-1974). Υπήρξε διευθυντής ορχήστρας του
Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1938-1954), ενώ το 1954 ίδρυσε το Γ΄ Πρόγραμμα
μαζί με τον συγγραφέα Διονύση Ρώμα.
Μπορεί να ήταν από την
Κεφαλονιά όμως δεν μιμήθηκε τους συνθέτες των Ιόνιων νησιών όπου συνέχισαν τις σπουδές
τους στην Ιταλία ή στην Γαλλία. Έλαβε μια πλήρως γερμανική μουσική εκπαίδευση
και αυτό τον έκανε τον πιο σημαντικό συνθέτη, με την πιο θετική και λιτή έννοια
του κόσμου.
Τα συμφωνικά του έργα
χαρακτηρίζονται από την πλούσια ενορχήστρωση, τον διάχυτο λυρισμό και τις μετά
ρομαντικές τάσεις. Οι τεχνικές και το υλικό του πηγάζουν από το ύφος και τον
ρυθμό της παραδοσιακής μουσικής.
Ως συνθέτης εντάσσεται στην ελληνική «Εθνική Σχολή». Έγραψε
έργα ορχηστρικής και φωνητικής μουσικής, μουσικής δωματίου καθώς επίσης σκηνική
μουσική για παραστάσεις αρχαίου δράματος. Συμμετείχε στην ιδρυτική ομάδα της
ΕΛΣ. Στα 32 χρόνια συνεργασίας (1940-1972) διηύθυνε παραστάσεις 40 έργων σε 121
παραγωγές και αναβιώσεις παραγωγών. Υπήρξε βασικός εισηγητής των λυρικών έργων
του Μότσαρτ. Διηύθυνε όλες τις ελληνικές και πολλές ξένες ορχήστρες. Διετέλεσε
πρόεδρός της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (1957-1980), του Εθνικού Συμβουλίου
Μουσικής και της Εφορείας της Στέγης Καλών Τεχνών και Γραμμάτων. Υπήρξε μέλος
κριτικών επιτροπών σε διεθνείς μουσικούς διαγωνισμούς σε Βαρκελώνη, Γενεύη,
Τεργέστη, Βουκουρέστι, Σόφια και Μόσχα. Τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄
και τον Ταξιάρχη του Φοίνικα.
Πέθανε στην Αθήνα το 1981. Ήταν πατέρας του σκηνοθέτη Σπύρου
Ευαγγελάτου και της μεσοφώνου Δάφνης Ευαγγελάτου.
Variations Et Fugue Sur Un Chant Populaire Grec
Εβρίτικη Ζυγιά
Το συγκρότημα Εβρίτικη Ζυγιά πρωτοεμφανίστηκε το
2007 και αποτελείται από όργανα
αρχέγονα, συνυφασμένα με την
παράδοση της Θράκης: την γκάιντα, τη θρακική λύρα, το καβάλι και τα κρουστά.
Στόχος του συγκροτήματος είναι η διάσωση, αναπαραγωγή και ανάδειξη ανέκδοτων τραγουδιών από τη Δυτική, Ανατολική και Βόρεια Θράκη, με το ύφος και ηχόχρωμα που παρέδωσαν οι παλαιότερες γενιές μουσικών.
Σε μία χώρα αδιέξοδη, η μουσική είναι διέξοδος
Η μουσική από την αρχαιότητα αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την ψυχική και πνευματική ολοκλήρωση του ανθρώπου. Οι αρμονίες και οι ρυθμοί επιδρούν άμεσα στην ανθρώπινη ψυχή. Αντιδρά το σώμα, αλλάζει η διάθεση ακόμα και οι σχέσεις των ανθρώπων.
Ο μουσικός κόσμος είναι βάλσαμο, ευχαριστεί τις αισθήσεις και ανακουφίζει τον πόνο.
Γι' αυτό να μαθαίνετε να ακούτε ή να παίζετε μουσική, βάλτε τη μουσική στην καθημερινότητά σας με οποιοδήποτε τρόπο και θα δείτε πόσο γρήγορα θα αλλάξει η ποιότητα της ζωής σας.
Καλώς βρεθήκαμε και πάλι ακορντεονόφιλοι. Η μουσική μου αγκαλιά είναι ανοιχτή για όλους εσάς.
Χρυσή Ευσταθίου
Bossa de Bahia
Αγαπητοί μου μαθητές δείτε πιο ύφος σας ταιριάζει και ξεκινήστε τη μελέτη. Ένα ευχάριστο και αρκετά γνωστό κομμάτι για να ξεκινήσουμε τη σχολική μας χρονιά. Καλή απόλαυση!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
