Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και καλό μήνα.
Τον 8 π.Χ. αιώνα, ο Αύγουστος Καίσαρας, έδωσε το όνομά του στον μήνα Αύγουστο, για να τιμήσει το θάνατο της Κλεοπάτρας η οποία, όπως λέγεται χωρίς να έχει εξακριβωθεί, έβαλε
τέλος στη ζωή της στις δώδεκα Αυγούστου του 30 π.Χ. αιώνα.
Εύχομαι ο μήνας αυτός να στραγγίσει τις δυσκολίες των προηγούμενων μηνών και να σας αφήσει τις ευχάριστες και τις καλύτερες στιγμές σας.
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι.
Κώστας Βάρναλης - Να σ’ αγναντεύω, θάλασσα
Να σ' αγναντεύω, θάλασσα, να μη χορταίνω,
απ' το βουνό ψηλά
στρωτήν και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ' τα μαλάματά σου τα πολλά.
Να 'ναι χινοπωριάτικον απομεσημερ', όντας
μετ' άξαφνη νεροποντή
χιμάει μες απ' τα σύννεφα θαμπωτικά γελώντας
ήλιος χωρίς μαντύ.
Να ταξιδεύουν στον αγέρα τα νησάκια, οι κάβοι,
τ' ακρόγιαλα σα μεταξένιοι αχνοί
και με τους γλάρους συνοδιά κάποτ' ένα καράβι
ν' ανοίγουν να το παίρνουν οι ουρανοί.
*μαλάματα: τα χρυσάφια, τα
χρυσαφένια χρώματα
Απόσπασμα από τον «Πρόλογο» της ποιητικής σύνθεσης του
Βάρναλη "Το φως που καίει".
Γιάννης Α. Παπαϊωάννου - Σαμοθράκη
Το συμφωνικό έργο "Σαμοθράκη" γράφτηκε το 1948. Το έργο αυτό παίχτηκε πρώτη φορά την 5η Απριλίου του 2019 και ο αρχικός του τίτλος ήταν ''οπτασία''.
Το έργο συνδυάζει στοιχεία ιμπρεσιονισμού, τζαζ και φολκλόρ μουσική, φιλτραρισμένα όλα από τον γαλλικό νεοκλασικισμό.
Η ορχήστρα είναι κλασική, με περιορισμένο αριθμό πνευστών. Χρησιμοποιεί δύο κόρνα, δύο τρομπέτες, διπλά ξύλινα, τύμπανα και έγχορδα. Ο ήχος (όσο και να φαίνεται απίθανο) είναι πλούσιος και γεμάτος ηχοχρώματα.
Η μορφή του έργου είναι ελεύθερη χωρίς μεγάλες αναπτύξεις.
Ο Γιάννης Παπαϊωάννου υπήρξε σημαντικός Έλληνας συνθέτης συμφωνικής μουσικής.
(Δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα κάποιο ηχητικό αρχείο)
Ιωάννης ΙΓ΄ ο Γλυκύς
Ο Ιωάννης ΙΓ΄ ή αλλιώς Ιωάννης ο Γλυκύς, διετέλεσε Πατριάρχης
Κωνσταντινουπόλεως από το 1316 ως το 1320. Υπήρξε διαπρεπής εκκλησιαστικός συνθέτης και ερμηνευτής και σημαντικός θεωρητικός μουσικός της εκκλησιαστικής μουσικής.
Επρόκειτο για σημαντική προσωπικότητα του δημόσιου βίου της
Αυτοκρατορίας. Πριν εκλεγεί Πατριάρχης, είχε λάβει το αξίωμα του «Λογοθέτου του
Δρόμου».
Ήταν έγγαμος και
προωθήθηκε στον Πατριαρχικό Θρόνο αφού πρώτα πήρε διαζύγιο.
Η Πατριαρχία του διήρκεσε τέσσερα χρόνια, καθώς αναγκάστηκε
να παραιτηθεί για λόγους υγείας. Κατόπιν αποσύρθηκε στη Μονή Κυριωτίσσης.
Μελοποίησε τα Θεοτόκια του Ιωάννη του Δαμασκηνού, τα ένδεκα
εωθινά του Λέοντα του Σοφού, Αλληλουϊάριον εις ήχον πλ.Α', το «αρχαίον Δύναμις», μια μικρή μουσική προπαίδεια
για αρχάριους και άλλα μαθήματα, τα οποία ερμηνεύτηκαν στη νέα μέθοδο της
βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής.
Ένδεκα εωθινά του Λέοντα του Σοφού
"Το πρώτο κίνητρο ήταν η επιθυμία ενός παραμυθά να δοκιμάσει να γράψει μία αληθινά μεγάλη ιστορία που να κρατούσε το ενδιαφέρον των αναγνωστών, να τους διασκεδάσει, να τους ευχαριστήσει, ίσως μερικές φορές να τους ενθουσιάσει ή να τους συγκινήσει βαθιά.
Σαν οδηγό μου είχα μόνο τα δικά μου συναισθήματα για ότι είναι ελκυστικό ή συγκινητικό. Για πολλούς ο οδηγός μου ήταν συχνά αναπόφευκτα λανθασμένος. Μερικοί που έχουν διαβάσει το βιβλίο ή τουλάχιστον το έχουν σχολιάσει (κριτικάρει), το έχουν βρει βαρετό, παράλογο ή αξιοπεριφρόνητο και δεν έχω λόγο να παραπονιέμαι, αφού και εγώ έχω παρόμοια γνώμη για τα έργα τους ή για το είδος γραψίματος που δείχνουν να προτιμούν.
Αλλά ακόμα και κατά την άποψη πολλών, που τους άρεσε η ιστορία μου, υπάρχουν πολλά σημεία που δεν είναι ικανοποιητικά. Δεν είναι ίσως δυνατόν μία μεγάλη ιστορία να ικανοποιεί όλους σε όλα τα σημεία…
Ο πιο επικριτικός αναγνώστης, δηλαδή εγώ, βρίσκει τώρα πολλά ελαττώματα, μικρότερα και μεγαλύτερα, αλλά επειδή για καλή μου τύχη δεν είμαι υποχρεωμένος ούτε να σχολιάσω το βιβλίο ούτε να το ξαναγράψω, τα περνάω σιωπηρά, εκτός από ένα που το έχουν προσέξει και άλλοι: το βιβλίο είναι πάρα πολύ σύντομο."
Τζον Ρόναλντ Ρόιελ Τόλκιν
Πολλές φορές όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε ή να εκφραστούμε, τρέμουμε στην ιδέα ότι κάποιος θα μας κριτικάρει και αυτό μας δημιουργεί μία συστολή και όλα γίνονται σιωπηλά, σχεδόν υπόκωφα.
Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γνώμη για όλα, όπως επίσης υπάρχουν και αυτοί που έχουν καλές προθέσεις. Δεν χρειάζεται να μας αγγίζει κάθε άποψη και γνώμη, μόνον αυτή που είναι για εμάς σημαντική. Άλλωστε, και εμείς οι ίδιοι ήμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας, ας ξεκινήσουμε από αυτό το σημείο και ας τελειώσουμε σε αυτό. Αν κάτι μας αρέσει και νιώθουμε καλά γι' αυτό, σημαίνει πως αυτό είναι, αυτό μας εκφράζει και δεν χρειάζεται άλλη επεξεργασία. Τη στιγμή που θα πούμε στοπ, είναι η στιγμή που ξεχωρίζουμε.
Να ακούτε τις γνώμες των άλλων, όμως να μην ξεχνάτε τα δικά σας θέλω και μέχρι που θέλετε να φτάσετε. Κάθε καλλιτέχνης οφείλει μέσα από την τέχνη του να βρει πρώτα απ'όλα τον εαυτό του.
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και καλή εβδομάδα να έχουμε.
Bruno Galeone
Ο Bruno Galeone είναι πιανίστας και ακορντεονίστας. Είναι σολίστας αλλά έχει παίξει και σε πολλά συγκροτήματα. Γνωρίζει όλα τα είδη μουσικής, αγαπά τις διασκευές και όπως θα ακούσετε έχει ένα δικό του αεράτο και ταυτόχρονα κελαηδιστό παίξιμο.
Πάντως όλες αυτές οι υποδιαιρέσεις εξυπηρετούν τον εξωτερικό προσανατολισμό, υπογραμμίζουν το ρόλο της μουσικής ή τον τρόπο της δημιουργίας της, τον χαρακτήρα ή τη μορφή, όμως ποτέ το βασικό, την ποιότητα.
Είναι ανάγκη να κάνουμε μία άλλη υποδιαίρεση, το χωρισμό σε καλή και κακή μουσική.
Αντιλαμβανόμαστε εύκολα ότι πολλές φορές αυτή που λέγεται ελαφρά μουσική έχει να παρουσιάσει ωραίες συνθέσεις ενώ αντίθετα η λεγόμενη σοβαρή έχει να δείξει κακές συνθέσεις. Παντού σε όλα τα είδη της μουσικής βρίσκουμε καλές και κακές συνθέσεις Αυτός είναι ο μόνος τρόπος χωρισμού της μουσικής, μονάχα έτσι θα είμαστε δίκαιοι απέναντι στον πλούτο και την ποικιλία της μουσικής.
Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι, η μονομέρεια δεν οδηγεί πουθενά. Πρέπει να παρακολουθήσουμε και να αγκαλιάσουμε όλα τα είδη της μουσικής. Η μουσική είναι δεμένη με τις πιο ποικίλες καταστάσεις της ζωής και για κάθε μία από αυτές, δημιούργησε τα ανάλογα μουσικά εκφραστικά μέσα.
'Όλα έχουν δικαίωμα ύπαρξης και το καθένα από αυτά εκπληρώνει ένα συγκεκριμένο σκοπό. Αν τον εκπληρώσει καλά, αποκτά αξία και μπορεί να συγκαταλέγεται στον απέραντο κόσμο της μουσικής.
Βέβαια είναι απαραίτητο να τονίσουμε (και είναι αποδεδειγμένο), πως οι οπαδοί της σοβαρής μουσικής δείχνουν μεγαλύτερη κατανόηση για το ρόλο της ελαφράς μουσικής και των άλλων ειδών της μουσικής. Αυτό συμβαίνει διότι ο κόσμος της σοβαρής μουσικής είναι πιο σύνθετος και απαιτεί ορισμένες γνώσεις και επεξηγήσεις, οπότε οτιδήποτε άλλο μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό.
Όμως, η άλλη πλευρά (που ακούει άλλα είδη μουσικής) κάνει μικρές προσπάθειες να κατανοήσει τα υπόλοιπα είδη μουσικής. Έτσι, είναι κολλημένη μόνο στο δικό της ακουστικό είδος.
Όπως στη ζωή έτσι και στην τέχνη, το χειρότερο πράγμα είναι η μονόπλευρη αντίληψη.
Σημειώσεις δικές μου και μικρά αποσπάσματα από το βιβλίο "ο κόσμος της μουσικής" του Τζωρτζ Πίλκα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
