Καλημέρα ακορντεονόφιλοι
Τηλέμαχος Χυτήρης - Ξεκίνησα τη μέρα μου
Ξεκίνησα τη μέρα μου
όπως πάντα
γυάλισα τον ήλιο
σφουγγάρισα με ένα σύννεφο τον ουρανό
και τώρα πίνω τον καφέ μου
Όλα καλά
Με τους ανθρώπους τι θα κάνω;
Ο ιδεώδης ακροατής
Η ακρόαση είναι ένα ταλέντο και όπως όλα τα άλλα ταλέντα και χαρίσματα μας προσφέρεται σε διάφορους βαθμούς. Ίσως υπάρχουν δύο βασικές προϋποθέσεις που καθορίζουν το τι σημαίνει ταλέντο της ακρόασης. Πρώτη προϋπόθεση είναι η ικανότητα να αφήνεται κάνεις ανοιχτός στη μουσική εμπειρία και δεύτερη, η ικανότητα να αντιμετωπίζει κανείς με κριτικό τρόπο αυτή την εμπειρία. Καμία από αυτές τις ικανότητες δεν είναι δυνατή χωρίς την ύπαρξη κάποιας μορφής εκ γενετής ταλέντου. Η ακρόαση προϋποθέτει σε κάποιο βαθμό ένα τέτοιο ταλέντο το οποίο πάλι όπως όλα τα άλλα ταλέντα μπορεί να καλλιεργηθεί και να αναπτυχθεί.
Η δυνατότητα αναγνώρισης της ομορφιάς σε μία τόσο αφηρημένη τέχνη όπως η μουσική μοιάζει κάπως με ένα μικρό θαύμα. Συμβαίνει πιο εύκολα ένας ερασιτέχνης ακροατής να μπορεί να ονειροπολήσει, να παρασυρθεί και να αντιμετωπίσει τη μουσική με σεβασμό ή ανεμελιά. Ο επαγγελματίας ακροατής, μουσικός δηλαδή ή συνθέτης, έχει πολλά πράγματα να κατανοήσει, όπως τη μυστηριώδη διαδικασία που μετατρέπει τους ήχους σε σημασίες, αναγνωρίζει την ανθρώπινη εργασία σε κάθε δημιουργία, περνάει τέλος πάντων πολλά στάδια μέχρι να φτάσει στην ονειροπόληση και την ανεμελιά της μουσικής.
Ο ιδεώδης λοιπόν ακροατής είναι αυτός που αφήνεται να παρασυρθεί από τη δύναμή της μουσικής.
Άαρον Κόπλαντ
The Pink Panther Theme Suite - Henry Mancini
REEDBLOCKS V.
“Το ακορντεόν στη Φινλανδία: Το ταξίδι μέχρι την ανώτατη
μουσική εκπαίδευση”
17:05 ― Γιασμίνα Ντημητρίγιεβιτς
“Το ακορντεόν στο μουσικό εκπαιδευτικό σύστημα της Σερβίας”
17:20 ― Μαρία Βε Τρίγκα
“Η διδασκαλία του ακορντεόν στα Μουσικά Σχολεία. Η
καλλιέργεια μιας βιωματικής
σχέσης με το ακορντεόν ως όργανο επιλογής. Η περίπτωση του
LamiAccordion Ensemble”
17:35 ― Αλεξία Καλλιαρδού
"Εκπαιδευτικοί στόχοι και μουσικό ιδίωμα. Ζητήματα
διδακτικής του Ακορντεόν στα Μουσικά Σχολεία"
17:50 ― Δήμητρα Σαπνάρα
”Το ακορντεόν ως εργαλείο Διαπολιτισμικής Μουσικής
Εκπαίδευσης”
18:05 ― Πολυξένη Τσέλιγκα
“Η ενσωμάτωση του αυτοσχεδιασμου στο αναλυτικό πρόγραμμα
σπουδών
του ακορντεόν για τα Μουσικά Σχολεία: δυνατότητες,
προκλήσεις, προοπτικές”
18:20 ― Θάνος Σταυρίδης
“Τρόποι και συστήματα καταγραφής για το ακορντεόν των λαϊκών
μουσικών των Βαλκανίων”.
Συζήτηση γύρω απ’ την προβληματική της μετάβασης απ’ την
προφορικότητα στο γραπτό κείμενο”
18.35 ― Κωνσταντίνος Ράπτης
“Προγράμματα σπουδών: ο δρόμος για την αναγνώριση?”
18.50 ― Ερωτήσεις - συζήτηση
* Η ημερίδα είναι ανοιχτή στο κοινό (Χορόδεντρο, Καθολικών
4), ενώ ταυτόχρονα θα αναμεταδοθεί
ζωντανά διαδικτυακά.
Ο σύνδεσμος θα ανακοινωθεί στην ιστοσελίδα και στα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης του φεστιβάλ.
Αφιέρωμα στη μουσική του 20ου αιώνα
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν συμφωνούν με τη μουσική του
20ου αιώνα. Πολλοί από αυτούς θα προσπαθήσουν ή έχουν προσπαθήσει να σας
προειδοποιήσουν πως αυτή η μοντέρνα μουσική είναι δύσκολη και ότι στερείται
μελωδίας. Μην τους ακούτε. Ακούστε τη μουσική, δεν υπάρχει λόγος να φοβάστε, απλώς
χαλαρώστε και να έχετε ανοιχτό μυαλό.
Το να γνωρίζετε από πού προέρχεται ο συνθέτης και τι προσπαθεί να πετύχει, βοηθάει αλλά δεν είναι πάντα απαραίτητο. Μεγάλο μέρος της μουσικής του 20ου αιώνα είναι γραμμένο σε μία νέα μουσική γλώσσα και μην περιμένετε να την εκτιμήσετε με την πρώτη ακρόαση αλλά επιμείνετε, η οικειότητα συχνά φέρνει εμβρίθεια και όχι περιφρόνηση και καθώς θα εξοικειώνεστε με ένα κομμάτι σίγουρα κάτι θα σας κάνει κλικ. Marcus Weeks
Στο τέλος της ημέρας πάντα καταλήγω πως μία αγκαλιά είναι βάλσαμο για την ψυχή. Αυτή πάντα με σώζει. Καλή εβδομάδα να έχουμε, δημιουργική και ευχάριστη.
5ο φεστιβάλ ακορντεόν
Τι θα ακούσουμε και τι θα δούμε:
- τη φωνή με το ντουέτο και τις μουσικές ακροβασίες των Klemen και Maria Leben
- τον κινηματογράφο με τους αυτοσχεδιασμούς του Pascal Contet
- το χορό και τη χαρά με τη κατωιταλιάνικη μουσική των Encardia
Mack The Knife
Νικηφόρος Βρεττάκος - Η σιωπή μου
Οι πρώτοι φθόγγοι που άκουσα στη ζωή μου, οι πρώτες λέξεις
δεν ήταν το νανούρισμα της μάνας μου και το κελάηδισμα της
σιταρήθρας.
Πάνω απ’ το λίκνο μου άρθρωνε ρήματα το γαλάζιο
κι έμπαζε μέσ’ απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο η σιωπή
ένα ποτάμι υπέροχα λόγια. Μιας θαυμαστής
γλώσσας το χρυσό αλφάβητο διακλαδίζονταν μέσα μου.
Περνώντας μέσ’ από
κοιτάσματα χρυσαφιού
στα βάθη μου εξακολουθεί το θείο αυτό ποτάμι
να ρέει, σιγά, σαν τα νερά των βυθισμένων ποταμιών,
που τρέχαν μ’ ένα βούισμα μελισσιών κάτω απ’ τους βράχους
του Ταΰγετου, όταν οι ωραίες νύχτες τον νανούριζαν
σαν ένα βρέφος κι ο λαγός όρθιος άκουγε το άπειρο!
Ό,τι καλύτερο άκουσα
στον κόσμο αυτό δεν ήταν
παρά τα δάκρυα των απλών ανθρώπων κι η σιωπή.
Ακούστε το παλλόμενο
πρωινό χαμόγελό μου!
Είμαι μια τόσο φλύαρη ψυχή! Ω, μη μου λέτε
πως δε μιλώ. Ούτε στιγμή δε σταματά η φωνή μου.
Σύννεφο εντός μου
υψώνονται του θέρου οι σιταρήθρες
όταν σιωπώντας σας κοιτώ στα μάτια. Ένα μελτέμι
που βγαίνει μέσ’ από χρυσά φλάουτα είναι η σιωπή μου.
Η κάθε λέξη της σιωπής μου ανθίζει άγραφα χρώματα
κι είναι στημένα μέσα μου άπειρα ουράνια τόξα
που βρέχουνε χρωματιστές λέξεις μες στη σιωπή μου.