2ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
"GRAMOPHONE" waltz
Καλή εβδομάδα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Αυτή την εβδομάδα διαλέξτε να παίξετε ένα κομμάτι "εύκολο" από τις πρώτες σας σπουδές και επίσης, κανονίστε έξοδο με πρόσωπα που έχετε καιρό να δείτε. Και τα δύο θα σας ανεβάσουν τη διάθεση και θα αποσυμπιέσουν τον υπόλοιπο μήνα.
Το βαλσάκι αυτό το πρότεινε η Όλγα, φίλη και μαθήτρια, και την ευχαριστώ γι' αυτό, γιατί είναι ένα κλασικό ακορντεονίστικο βαλσάκι, που αφήνει στον οργανοπαίκτη πολλά ελεύθερα σημεία για να αυτοσχεδιάσει όπως αυτός θέλει. Τολμήστε το.
Ies Muller & David Munnelly
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Αυτό το υπέροχο ντουέτο μέσα από τα Ιρλανδικά παραδοσιακά τους τραγούδια φέρνουν στην επιφάνεια ιστορίες και μύθους από το παρελθόν.
Σταύρος Σαλαμπασόπουλος - Καλώς Όρισες Έρωτα
Καλό μήνα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Μία καινούργια παρτιτούρα για να ξεκινήσει η εβδομάδα.
Την Καθαρά Δευτέρα οι άνθρωποι καθαρίζονται (εξαγνίζονται) σωματικά και πνευματικά. Η παλαιότερη καταγραφή κατασκευής χαρταετού τοποθετείται στην Ινδονησία περίπου το 9500 με 9000 π.χ. Σήμερα ένας χαρταετός ίπταται ψηλά, παρασέρνει τον νου και γαληνεύει την ψυχή. Ενώνει ανθρώπους μικρούς με μεγάλους και τοποθετεί τον άνθρωπο στην πραγματική του θέση δηλαδή φιλοξενούμενο σε αυτόν τον πλανήτη που σκεπάζεται από τον ουρανό.
Το πέταγμα χαρταετού προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να
βυθιστείτε στην ύπαιθρο. Η εμπειρία του να περιτριγυρίζεσαι από ανοιχτούς
ουρανούς, να νιώθεις το αεράκι και να ακούς το θρόισμα των φύλλων έχει μια
ηρεμιστική επίδραση, η οποία μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα του στρες και
του άγχους.
Η πράξη του πετάγματος ενός χαρταετού απαιτεί προσοχή και
εστίαση. Αυτή η βύθιση στην παρούσα στιγμή μπορεί να παρομοιαστεί με μια μορφή
ενεργού διαλογισμού, που προάγει την επίγνωση και μειώνει τα επίπεδα άγχους.
The Way You Look Tonight
Καλή εβδομάδα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Καλή και χαρούμενη Καθαρά Δευτέρα.
Lost photograph
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Ο Robb Burger είναι ένας εξαίσιος μουσικός και συνθέτης. Καταπιάνεται με πολλά είδη μουσικής όπως επίσης και με αρκετά μουσικά όργανα. Το "lost photograph" είναι από τα αγαπημένα μου άλμπουμ. Το διακατέχει η μελωδία, μία "εικονογραφική" μελωδία θα έλεγα, που σε γεμίζει με τοπία, πολιτισμούς, μελωδίες που σε ανεβάζουν σε ένα βαρκάκι και σε ταξιδεύουν. Εύχομαι να σας αρέσει. Περιμένω τις εντυπώσεις σας.
Gianluca Campi, "Il postino" colonna sonora di Luis Bacalov
Καλή Κυριακή ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Αν έχτε σηκωθεί με μούτρα παίξτε λίγο μουσική να βρείτε τη διάθεσή σας. Μία ηλιόλουστη Κυριακή σας περιμένει. Μην τη χαραμίσετε. 💓
Fred Astaire - The Way You Look Tonight
Η Ημέρας της
Γυναίκας πρωτογιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στην Νέα Υόρκη, ως Εθνική
Ημέρα της Γυναίκας, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, σε
ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από
εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες
συνθήκες εργασίας. Το περιστατικό αυτό αμφισβητείται σήμερα από μερίδα Αμερικανών
ιστορικών και χαρακτηρίζεται μύθος.
Με αφετηρία
τις ΗΠΑ, ο εορτασμός διεθνοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο, κατά την διάρκεια
δεύτερου συνεδρίου του γυναικείου
τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη
(26-27 Αυγούστου 1910). Οι 100 σύνεδροι από 17 χώρες υιοθέτησαν την πρόταση
τριών γερμανίδων (Λουίζ Τσιτς, Κλάρα Τσέτκιν και Κέτε Ντούνκερ) να γιορτάζεται
κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,ως ένα βήμα για την προώθηση της
ισότητας των δύο φύλων, που θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα, που ήταν
τότε το καθολικό ζητούμενο για τις γυναίκες όλου του κόσμου.
Στην Ελλάδα
οι γυναίκες κέρδισαν το δικαίωμα ψήφου τον Ιούνιο του 1952. Ψηφίστηκε ο Νόμος
2159, με τον οποίο απονεμήθηκε τελικά και στις Ελληνίδες το πολυπόθητο δικαίωμα
ψήφου για τις βουλευτικές εκλογές.
Στις 19
Μαρτίου 1911 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στην
Αυστρία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Δανία. Κοινός τόπος και στις
τέσσερις χώρες ήταν η ψήφος στις γυναίκες και η ανάδειξη των γυναικών σε
δημόσια αξιώματα.
Μετά την
επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία (1917), η φεμινίστρια
Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη
αργία. Αργία μόνο για τις γυναίκες καθιερώθηκε στην Κίνα μετά την επικράτηση
των κομμουνιστών του Μάο Τσε Τουνγκ. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της
Γυναίκας έχασε το πολιτικό και διεκδικητικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως
έκφραση συμπάθειας και αγάπης των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά
λουλουδιών και δώρων.
Η Παγκόσμια
Ημέρα της Γυναίκας θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της γενικής
συνέλευσης του ΟΗΕ για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα
δικαιώματα της γυναίκας.
Πηγή: www.sansimera.gr
Το Γιασεμίν - Θεόδουλος Καλλίνικος
Καλή εβδομάδα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Από το πρωί σιγοτραγουδάω αυτό το τραγούδι. Κάποιες φορές αναρωτιέμαι γιατί ασυναίσθητα κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι συντροφεύει το ξεκίνημα της ημέρας μου. Μου συμβαίνει συχνά. Με την πρώτη ευκαιρία που θα βρω χρόνο, φτιάχνω παρτιτούρα ή το παίζω κατευθείαν σε κάποιο όργανο. Θέλω να το ακούσω από τα χέρια μου, θέλω το φωνητικό τραγούδι να δώσει τη θέση του στο οργανικό. Από πόσα στάδια μπορεί να περάσει ένα τραγούδι; Από πολύ περισσότερα, δημιουργικά στάδια, που σε ξελασπώνουν από την καθημερινότητα, γεμίζοντας τα πνευμόνια οξυγόνο.
ZAZ - Sous le ciel de Paris
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας ένα θέμα που ετοιμάζω για τη μουσικοθεραπεία. Η ομάδα μου, θα ξεκινήσει σήμερα να φαντάζεται και να ταξιδεύει με τους εξής στίχους: "Ένα τραγούδι πετάει μακριά. Γεννήθηκε σήμερα, στην καρδιά ενός αγοριού, στην καρδιά ενός κοριτσιού..." . Η φαντασία θα είναι το εισιτήριο και το μεταφορικό μέσο θα είναι το τραγούδι.
Κάτω από τους Ουρανούς του Παρισιού
Ένα τραγούδι πετάει μακριά
Γεννήθηκε σήμερα
Στην καρδιά ενός αγοριού
Κάτω από τους Ουρανούς του Παρισιού
Οι ερωτευμένοι περπατούν
Η ευτυχία τους χτίζεται
Σε μια μελωδία φτιαγμένη για αυτούς...
Καλή εβδομάδα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Το ποίημα που ακολουθεί, παρακινεί τον αναγνώστη να αναζητά συνεχώς νέες εμπειρίες στη ζωή του. Αυτό θα συμβούλευα και εγώ στους μουσικούς αλλά και στους ακροατές της μουσικής. Να ψάχνετε και να απολαμβάνετε συνεχώς καινούρια είδη μουσικής, πιο πολύπλοκους ρυθμούς, να αναζητάτε μουσική ακόμα και από το παρελθόν. Με αυτόν τον τρόπο, κάθε φορά θα βιώνετε μία νέα εμπειρία, θα γίνετε "ερευνητές" της μουσικής αλλά και της προσωπικότητάς σας.
Mίροσλαβ Χόλουμπ, Η πόρτα
Μπορεί απ’ έξω εκεί να στέκει
ένα δέντρο, ένα δάσος,
ένας κήπος
ή μια πόλη μαγική.
Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Μπορεί να είναι το σκυλί που ψαχουλεύει.
Μπορεί να δεις κάποια μορφή,
ή ένα μάτι,
ή την εικόνα
μιας εικόνας.
Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Αν είναι η καταχνιά
θα καθαρίσει.
Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Κι αν είναι μόνο η σκοτεινιά
που θορυβεί
κι αν είναι μόνο
κούφιος άνεμος
κι αν
τίποτα
δεν
είναι
έξω εκεί,
πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Τουλάχιστον
θα γίνει
κάποιο
ρεύμα.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
La la Land
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Τι μουσική είναι αυτή!!! Απελευθερωτική, φωτεινή, γεμάτη ενέργεια, σαν ένα τρεχαντήρι, που ανοίγει τα πανιά του και πλέει σε νερά ψιθυριστά, νερά που τα αγγίζει ένα πελώριο φεγγάρι και ένα φως λαμπερό, πριν γυμνό και καυτό, βουτήξει στα απύθμενα νερά.
J. Sibelius. Etude Op. 76 No 2
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Καλή Κυριακή να έχουμε και μία εβδομάδα γεμάτη μουσικές αποχρώσεις.
Jean Sibelius - Arabest
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Καλή εβδομάδα να έχουμε. Μία αφωνία που διήρκεσε σχεδόν ένα μήνα, βιωματικά με έκανε να καταλάβω πως πολλές φορές η σιωπή είναι χρυσός. Η διαδικασία μίας συνεχούς ακρόασης, μου έδινε χώρο και χρόνο να καταλάβω ακριβώς τι ήθελε να μου πει κάποιος ή ακόμα και γιατί μου το έλεγε με κάποιον ας πούμε περίεργο τρόπο (φορτισμένο ή συγκινησιακό). Κατάλαβα, πως δεν χρειάζεται να έχουμε για όλα απάντηση, όπως επίσης, και να έχουμε απάντηση ίσως κάποιες φορές να μη την εναποθέτουμε. Έφτασα σε ένα σημείο επικοινωνιακής ηρεμίας και σίγουρα είναι κάτι που σας συστήνω ανεπιφύλακτα.
Jean Sibelious - Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα σε ρε ελάσσονα, έργο 47 / Violin Concerto in D minor, Op. 47
1. Allegro moderato
2. Adagio di molto
3. Allegro, ma non tanto
Η μεγάλη αγάπη του Σιμπέλιους για το βιολί ήταν η αφορμή για τη σύνθεση αυτή, που ξεκίνησε το 1904. Άφηνε στην άκρη το όνειρο του σολίστα βιολιστή, κλείδωσε τις απογοητεύσεις και την πικρία που το έφερε το όργανο (λόγω χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης και αυτοπειθαρχίας) και έφτιαξε ένα αριστούργημα με βασικό πρωταγωνιστή το βιολί.
Το κοντσέρτο ενώ γράφτηκε για τον βιρτουόζο Γερμανό Ουίλι Μπούρμεστερ (Willy Burmester), τελικά στην παράσταση εκτελέστηκε από τον μετρίου τεχνικά σολίστα Βίκτορ Νόβατσεκ (Victor Novacek). Αυτή η ερμηνεία επηρέασε το έργο με αποτέλεσμα την αποτυχία της πρεμιέρας. Ο Σιμπέλιους αναθεώρησε το έργο και στις 19 Οκτωβρίου 1905 στο Βερολίνο υπό τη διεύθυνση του Ρίχαρντ Στράους, το έργο εκτελέστηκε από το παιδί θαύμα Φραντς φον Βέκσεϋ (Franz von Vecsey).
Το βαθιάς εσωτερικότητας πρώτο θέμα υπό την αιθέρια συνοδεία των εγχόρδων είναι από τις πιο γοητευτικές στιγμές όλου του έργου. Σύντομα ακολουθεί μία καταιγιστική σολιστική καντέντσα, που δίνει τη θέση της σε ένα πληθωρικό ορχηστρικό tutti μεταβατικό προς το λυρικό και νοσταλγικό δεύτερο θέμα. Ένα θυελλώδες ορχηστρικό τμήμα ξεσπάει με μία απόχρωση εμβατηρίου, που προοδευτικά οδηγεί σε μία ερεβώδη ατμόσφαιρα, μέσα από την οποία αρχίζει η εκτενής δεξιοτεχνική καντέντσα του βιολιού. Αυτή λειτουργεί ως επεξεργασία του θεματικού υλικού πριν την επανέκθεση, στην οποία ο συνθέτης συνεχίζει να εξερευνά και να αναπτύσσει περαιτέρω το θεματικό υλικό.
Το δεύτερο μέρος περιέχει κάποιες από τις γοητευτικότερες και συγκινητικότερες σελίδες του συνθέτη. Το κύριο θέμα, που χρειάζεται είκοσι μέτρα για να ξεδιπλωθεί ολόκληρο, παραπέμπει στην πρώιμη αγάπη του Σιμπέλιους για τον Βάγκνερ. Μετά από μία κλιμάκωση συναισθηματική και ηχητική, το ίδιο το θέμα επανέρχεται σε κλαρινέτα και φαγκότα συνοδευόμενο με ποικίλους τρόπους (κλίμακες, σπαστές οκτάβες του βιολιού, αργά κατιούσες κλίμακες στα φλάουτα κτλ).
Το τρίτο μέρος, το άγριο πρώτο θέμα, προέρχεται από ένα κουαρτέτο εγχόρδων του Σιμπέλιους το 1890. Η δεξιοτεχνική γραφή για το βιολί βρίσκεται ομολογουμένως στο αποκορύφωμά της ενώ σε πολλά σημεία επικρατεί μία ευφάνταστη ρυθμική πολυσημία, που προσδίδει ακόμα μεγαλύτερη ένταση.
Cafe Accordion Orchestra
Καλημέρα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Σας εύχομαι μία μουσική χρονιά γεμάτη φως στην ψυχή και στο σώμα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
