Στη Λειψία συνέχισε στο Κρατικό Ωδείο σπουδάζοντας σύνθεση
με τους Μαξ Λούντβιχ και Χέρμαν Γκράμπνερ και διεύθυνση ορχήστρας με τον Χ.
Κόφλερ. Συνέχισε μουσικές σπουδές στη Βιέννη (1930-1931) και στη Βασιλεία κοντά
στον αρχιμουσικό Φέλιξ Βάινγκαρτνερ (1931-1932).
Το 1932 επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα, διηύθυνε τη Συμφωνική Ορχήστρα
του Ωδείου Αθηνών (1932) και ακολούθως ίδρυσε την βραχύβια Νέα Συμφωνική Ορχήστρα.
Το 1933 διορίστηκε καθηγητής στο Ελληνικό Ωδείο και βραβεύτηκε από την Ακαδημία
Αθηνών. Από το 1937 συμμετείχε στη διεύθυνση και από το 1967 ανέλαβε την πλήρη
διεύθυνση του Ελληνικού Ωδείου (1967-1974). Υπήρξε διευθυντής ορχήστρας του
Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1938-1954), ενώ το 1954 ίδρυσε το Γ΄ Πρόγραμμα
μαζί με τον συγγραφέα Διονύση Ρώμα.
Μπορεί να ήταν από την
Κεφαλονιά όμως δεν μιμήθηκε τους συνθέτες των Ιόνιων νησιών όπου συνέχισαν τις σπουδές
τους στην Ιταλία ή στην Γαλλία. Έλαβε μια πλήρως γερμανική μουσική εκπαίδευση
και αυτό τον έκανε τον πιο σημαντικό συνθέτη, με την πιο θετική και λιτή έννοια
του κόσμου.
Τα συμφωνικά του έργα
χαρακτηρίζονται από την πλούσια ενορχήστρωση, τον διάχυτο λυρισμό και τις μετά
ρομαντικές τάσεις. Οι τεχνικές και το υλικό του πηγάζουν από το ύφος και τον
ρυθμό της παραδοσιακής μουσικής.
Ως συνθέτης εντάσσεται στην ελληνική «Εθνική Σχολή». Έγραψε
έργα ορχηστρικής και φωνητικής μουσικής, μουσικής δωματίου καθώς επίσης σκηνική
μουσική για παραστάσεις αρχαίου δράματος. Συμμετείχε στην ιδρυτική ομάδα της
ΕΛΣ. Στα 32 χρόνια συνεργασίας (1940-1972) διηύθυνε παραστάσεις 40 έργων σε 121
παραγωγές και αναβιώσεις παραγωγών. Υπήρξε βασικός εισηγητής των λυρικών έργων
του Μότσαρτ. Διηύθυνε όλες τις ελληνικές και πολλές ξένες ορχήστρες. Διετέλεσε
πρόεδρός της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (1957-1980), του Εθνικού Συμβουλίου
Μουσικής και της Εφορείας της Στέγης Καλών Τεχνών και Γραμμάτων. Υπήρξε μέλος
κριτικών επιτροπών σε διεθνείς μουσικούς διαγωνισμούς σε Βαρκελώνη, Γενεύη,
Τεργέστη, Βουκουρέστι, Σόφια και Μόσχα. Τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α΄
και τον Ταξιάρχη του Φοίνικα.
Πέθανε στην Αθήνα το 1981. Ήταν πατέρας του σκηνοθέτη Σπύρου
Ευαγγελάτου και της μεσοφώνου Δάφνης Ευαγγελάτου.
Variations Et Fugue Sur Un Chant Populaire Grec
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου