Διονύσης Ροδοθεάτος

Ο Διονύσης Ροδοθεάτος  γεννήθηκε το 1849 και απεβίωσε το 1892. Παρουσίασε από μικρός ένα εκπληκτικό μουσικό ταλέντο και γι αυτό φρόντισε ο πατέρας του να τον στείλει για μουσικές σπουδές κοντά στον μεγάλο Νικόλαο Χαλκιόπουλο Μάντζαρο τον πατέρα της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής. Κοντά στον Μάντζαρο ο Διονύσης Ροδοθεάτος γεύτηκε το θαυμάσιο παιδαγωγικό σύστημα του δασκάλου του, που τον προώθησε στα ξένα ωδεία.

Εφτά χρόνια σπούδασε ανώτερα θεωρητικά, αρμονία, αντίστιξη, πιάνο και ενορχήστρωση στο ωδείο San Pietro & Majeila της Νάπολης και στη συνέχεια σε ωδεία της Αυστρίας και Γερμανίας. Επιστρέφοντας στην Επτάνησο δέχθηκε το διορισμό του σαν καθηγητή της αρμονίας και της αντίστιξης στη Φιλαρμονική Εταιρεία της Κέρκυρας και Αντιπρόεδρο της το 1875.

Συνέγραψε δε και επίτομη πραγματεία θεωρητική και πρακτική περί αρμονίας που τυπώθηκε στην Κέρκυρα το 1881. Το συνθετικό έργο του Ροδοθεάτου είναι από τα αξιολογότερα της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής.

Από το πλούσιο συνθετικό του έργο αναφέρω την ανέκδοτη όπερα του «Robert de Cherantini ».

Ένα άλλο τετράπρακτο μελόδραμα είναι το «Oifona» του οποίου η τελευταία πράξη ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο “San Giacomo” της Κέρκυρας και κατά την πρεμιέρα, η Φιλαρμονική Εταιρεία που απένειμε το χρυσό Αριστείο Α΄τάξεως.

Άλλο μελόδραμα του οποίου ο τίτλος μας είναι άγνωστος ανέβηκε το 1881 στο θέατρο της Τεργέστης.

Ο Διονύσης Ροδοθεάτος έγραψε δυο συμφωνικά ποιήματα για μικτή συμφωνική ορχήστρα “Alitalia” και “Le ciel” επίσης για συμφωνική ορχήστρα μια ραψωδία «Αλληγορικές Ιδέες», την Polka-Mazurka “Ermelinda” και “Elviita” για πιάνο forte, διάφορα εμβατήρια για ορχήστρα πνευστών οργάνων όπως το εμβατήριο «Στους εκτάκτους εφέδρους» και το άλλο «Επίκλησις εις την Ελευθερίαν».

Περίφημο και χιλιοτραγουδισμένο την εποχή εκείνη η χορωδιακή του σύνθεση, για τετράφωνη χορωδία «Διθύραμβος» με στίχους α. Μελισσηνού που τιμήθηκε με χρυσό αριστείο από την Ελλανόδικο Επιτροπή των Ολυμπίων, αφιέρωμα στο Χαρίλαο Τρικούπη: «Όπου είναι χώρα ελληνική ο έρωτας σου ας τρέχει ή στο λαγκάδι, ή στο βουνό, η σ’ ανοιχτή πεδιάδα ή κάτου στην ακρογιαλιά, που κύμα έρμο τη βρέχει. Είναι καλύβι ελληνικό, σαν όλη την Ελλάδα να τα’ αγαπάς, γιατί κι αυτό στο Γένος είναι Ελπίδα με τέτοια αρχή θ’ ανυψωθεί και πάλι η πατρίδα»

Επίσης για υψίφωνο συνοδεία πιάνο έγραψε την προσευχή «Παράκληση στη Θεομήτορα της ορφανής και μικραρραβωνιασμένης».

Για σόλο και χορωδία σε στίχους Π. Σούτσου τον «Ύμνο προς την πατρίδα» που βραβεύτηκε με μουσικό διαγωνισμό της Φιλαρμονικής Εταιρείας το 1885 με το χρυσό μετάλλιο.

Από το φυλλάδιο των κριτών του μουσικού αυτού διαγωνισμού μαθαίνουμε πως στο διαγωνισμό πήραν έπαινο ο Διονύσης Λαυράγκας για την μονωδία “ Qui dime ceoit” ο Παύλος Καρρέρ για το ντουέτο «Ιουλία και Ρωμαίος» και ο Σπύρος Γκρέκα για την βαρκαρόλα του «ο ψαράς και η βαρκούλα του»

Μερικά έργα του Διονύση Ροδοθεάτου υπάρχουν χάρις στην φροντίδα του αείμνηστου μουσικολόγου Σπύρου Μοντσενίγου και περιέχονται στο ιστορικό μουσικό του αρχείο. Πολλά απ’ αυτά είχαν επιδοθεί στην Νάπολη και στην Κέρκυρα.

Δυστυχώς ένα μεγάλο έργο των μουσικών του συνδέσεων και ιδιαίτερα τα λυρικά του έργα ακολούθησαν τη τύχη που είχαν πολλά μουσικά συνθέματα των άλλων μουσουργών της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής. Και την ευθύνη την τοποθετώ και στην πολιτεία αλλά και στις ανθούσες τότε Φιλαρμονικές Εταιρείες και Σχολές της Επτανήσου που δεν φρόντισαν να συγκεντρώσουν αυτή τη μουσική ανθοφορία και να την προφυλάξουν από τη φθορά του χρόνου και του κόσμου, απ’ αυτά τα δυό θεριά της καταστροφής, όπως τα αποκαλεί ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς.

Ο Διονύσης Ροδοθεάτος, που πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στην Κέρκυρα το νησί που έγραφε τα περισσότερα έργα του, που τον τίμησε και πολύ τον αγάπησε, επισκεπτόταν συχνά την γενέτειρα του την Ιθάκη. Ένα τραγούδι του εκεί , που ήταν και το στερνό του είχε γίνει ένα χρόνο πριν παραφρονήσει στην Κέρκυρα. Πέθανε μόλις 43 χρόνων τρελός σε νοσοκομείο της Ιταλίας.

Έτσι πρόωρα έσβησε η πλούσια και ζείδωρη μουσική αυτή ιθακήσια φλέβα, που είχε πάρα πολλά να δώσει στην Επτανησιακή Μουσική Γραμματεία.

πηγή:  Περιοδικό ΤΟ ΜΩΛΥ, Δίμηνη Έκδοση Λόγου-Τέχνης Κεφαλονιάς & Ιθάκης, Τεύχος 4, Μάρτιος-Απρίλιος 1989 ΓΙΩΡΓΟΣ Ε. ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΣ

Αθαλία ‐ Συμφωνικό ποίημα
Allegorical Ιdeas" (Rhapsody for orchestra)