Σε μία δύσκολη καθημερινότητα που όλοι παλεύουμε να μη  χάσουμε τον εαυτό μας, έρχεται η μουσική για να φέρει τις ισορροπίες. Γίνεται είδος πρώτης ανάγκης, γίνεται η γλώσσα επικοινωνίας, γίνεται τροφή και οξυγόνο. Αναγκαίο καλό  σε αυτούς που την αναζητούν σε αυτούς που θέλουν να τη γνωρίσουν καλύτερα, γνωρίζοντας έτσι καλύτερα και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ξέρω πως η μουσική δεν είναι εύκολος δρόμος, είναι όμως υπέροχος και είναι κρίμα να έχεις περάσει από αυτή τη ζωή και να μην την έχεις αγαπήσει. Ναι ξέρω θα μου πεις πως δε σε ανταμείβει  άμεσα, τέλος πάντων... έτσι νομίζεις.
Εχθές το βράδυ εναρμονίσαμε τις ψυχές μας και το πνεύμα μας, με κουβέντα για τη μουσική, για τη δική σας γλυκόλαλη μουσική. Ένας  "μυστικός δείπνος" όπως πολύ ωραία επισήμανε ο Γιάννης Δροσίτης,  στην πιο σύγχρονη μορφή του.
Γιάννη, κα Φρόσω, Παναγιώτη, Κέλλυ, Ράνια, Νίκο, Λίλα, Μπογιάνκα, Νίκο, Αλέκο και Παναγιώτη σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου για τη ζωογόνα παρουσία σας.