Συγκεκριμένη και Ηλεκτρονική μουσική

Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο άρχισε να εξελίσσεται η πειραματική μουσική η οποία στηρίζεται στις ποικίλες δυνατότητες που προσφέρει η ηλεκτρο-ακουστική τεχνική. Σκοπός της είναι η δημιουργία μιας νέας μουσικής τόσο στα μέσα που χρησιμοποιεί όσο και στο αισθητικό της περιεχόμενο.

Έως σήμερα έχουν καθιερωθεί δυο είδη πειραματικής μουσικής: η συγκεκριμένη ( musique concrete) και η ηλεκτρονική μουσική (musique electronique) που έχουν το κοινό χαρακτηριστικό ότι για τη δημιουργία του ηχητικού φαινομένου δε χρησιμοποιούν τα γνωστά μουσικά όργανα.

Η συγκεκριμένη μουσική επεξεργάζεται τους φυσικούς ή τεχνητούς ήχους και θορύβους π.χ το θόρυβο ενός αεροπλάνου ή το σκίσιμο του χαρτιού ή το τιτίβισμα των πουλιών κτλ. Το υλικό αυτό αποτυπώνεται σε μαγνητοφωνικές ταινίες και αφού δεχτεί ποικίλες μηχανικές επεξεργασίες «ενορχηστρώνεται» κι αποτελεί ένα ηχομοντάζ σε δίσκο έτοιμο να εκτελεσθεί. Η συγκεκριμένη μουσική οφείλεται σε γαλλική πρωτοβουλία.

Η ηλεκτρονική μουσική αναπτύχθηκε στη Γερμανία και συγκεκριμένα στα εργαστήρια του ραδιοφωνικού σταθμού της Κολωνίας γύρω στα 1950. Πρωτεργάτες της ήταν οι Werner Meyer Eppler, Herbert Eimert, Fritz Enkel και Karlheinz Stockhausen. Εδώ η ηλεκτρονική μουσική χρησιμοποιεί διάφορες ηλεκτρικές συσκευές. Οι ηλεκτρικοί παλμοί τους έπειτα από ειδική κατεργασία με τη βοήθεια ενισχυτών, φίλτρων, μεταλλακτών, μεγαφώνων κτλ. Αποδίδουν εντελώς νέους σε ποιότητα ήχους που παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία σε ηχόχρωμα. Οι ήχοι αυτοί χρησιμοποιούνται είτε μόνοι τους είτε σε συνδυασμό με γνωστούς μας μουσικούς φθόγγους.

Άλλοι συνθέτες που έχουν ασχοληθεί με την ηλεκτρονική μουσική είναι οι Edgar Varese 1885, John Cage 1912, Henk Badings 1907, Heinz Schuetz, Karl Heinz Adams, Luning.

Ηλεκτρονικά όργανα που αναπτύχθηκαν: Martenot, Trautonium, το ηλεκτρονρικό μονόχορδο του F. Trautwein, το μελόχορδο του  H.Bode, η Ondioline, ειδικές ηλεκτρικές συσκευές που μεταβάλλουν ορισμένα βασικά στοιχεία ενός δοσμένου ήχους όπως ο Φωνογόνος (phonogene) του P.Schaeffer κ.α. 

Πηγή: ιστορία της μουσικής Karl Nef