Παραδίδονται ιδιαίτερα μαθήματα Ακορντεόν
αρμονίου, πιάνου, φλογέρας,
τραγουδιού για νήπια και παιδιά,
θεωρίας της μουσικής,
μουσικής προπαιδείας,
Μορφολογίας και Ιστορίας της μουσικής,
Ειδικού Αρμονίας, Αντίστιξης, Φυγής
Βυζαντινής Μουσικής
με διαφοροποιημένη διδασκαλία
(και μέσω διαδικτύου/online)


Προετοιμασία εισαγωγής σε Μουσικά Σχολεία

Στείλτε το μήνυμα σας στη φόρμα επικοινωνίας




Accordion "フィガロ" "Figaro" The Barber of Seville (G,Rossini)



Το έργο / Το ποιητικό κείμενο του Τσέζαρε Στερμπίνι για την κωμωδία σε δύο πράξεις Ο κουρέας της Σεβίλλης βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό του Πιέρ-Ωγκυστέν Καρόν ντε Μπωμαρσαί αλλά και στο ποιητικό κείμενο του Τζουζέππε Πετροζελλίνι για την ομώνυμη όπερα του Τζοβάννι Παϊζιέλλο (1782). Η υπόθεση αφηγείται τα τεχνάσματα των οποίων μετέρχεται ο κόμης Αλμαβίβα προκειμένου τελικά να νυμφευτεί την αγαπημένη του Ροζίνα, που ο ηλικιωμένος κηδεμόνας της, Ντον Μπάρτολο, προορίζει για τον εαυτό του. Με την βοήθεια του κουρέα Φίγκαρο, ο οποίος μπαινοβγαίνει χωρίς δυσκολία στην κατοικία του Ντον Μπάρτολο, ο Αλμαβίβα επιτυγχάνει. Ο συνθέτης / Ο Αντόνιο Τζοακίνο Ροσσίνι γεννήθηκε στο Πέζαρο το 1792. Το 1806, ως μαθητής συνέθεσε το πρώτο του λυρικό έργο. Το 1812 η όπερά του Η λυδία λίθος δόθηκε στην Σκάλα του Μιλάνου ενώ το 1813 με τον σοβαρό Ταγκρέδο και την κωμική Ιταλίδα στο Αλγέρι καθιερώθηκε επίσης εκτός ιταλικών πόλεων. Το 1814 ανέλαβε την διεύθυνση και των δύο θεάτρων της Νάπολης, για τα οποία συνέθεσε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του. Πολλά από αυτά γράφηκαν για το ταλέντο της τραγουδίστριας Ιζαμπέλλας Κολμπράν, την οποία ο Ροσσίνι νυμφεύτηκε το 1822. Ξεχωρίζουν ο Οθέλλος, η Αρμίντα, o Μωυσής στην Αίγυπτο, η Ερμιόνη, Η κυρά της λίμνης, ο Μωάμεθ Β’ και η Τσελμίρα. Ταυτόχρονα, συνέθετε για άλλες πόλεις της Ιταλίας αριστουργήματα όπως Ο κουρέας της Σεβίλλης, Η Σταχτοπούτα, Η κλέφτρα κίσσα και Σεμίραμις. Το 1822 επισκέφθηκε τη Βιέννη, όπου συνάντησε τον Μπετόβεν. Ακολούθησε το Λονδίνο και τελικά το Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε το 1824. Το 1829 παρουσίασε τον Γουλιέλμο Τέλλο, την τελευταία του όπερα. Απογοητευμένος από την εξέλιξη της φωνητικής τέχνης τα υπόλοιπα 39 χρόνια της ζωής του συνέθετε μονάχα τραγούδια και έργα εκκλησιαστικής μουσικής. Από το 1855 ήταν μόνιμα εγκατεστημένος στο Παρίσι, όπου πέθανε το 1868. Το 1887 η σορός του μεταφέρθηκε στην Φλωρεντία.

πηγή: http://www.nationalopera.gr/


Δεν υπάρχουν σχόλια: