Το τραγούδι J'attendrai είναι διασκευή του ιταλικού τραγουδιού Tornerai που έγινε τεράστια επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του 30'. Η πιο γνωστή εκτέλεση είναι της Rina Ketty (1938), η οποία έγινε ύμνος νοσταλγίας και αγάπης κατά της διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου.
Οι στίχοι μιλούν για μια γυναίκα που περιμένει τον αγαπημένο της να επιστρέψει. Ήταν ένα σύμβολο αναμονής και πίστης.
Δεν μπορώ να μην αναφέρω πως κατά τη διάρκεια Α' και Β' Παγκοσμίου πολέμου γράφτηκαν τα πιο ρομαντικά και ερωτικά τραγούδια. Αυτό φυσικά δικαιολογείται διότι οι άνθρωποι ζούσαν τεράστια συναισθηματική ένταση αποχωρισμού, φόβου, ανασφάλειας και προσμονής.
Η μουσική ήταν το μοναδικό μέσο επικοινωνίας συναισθημάτων ανάμεσα σε όσους έμεναν πίσω και όσους έφευγαν στο μέτωπο. Ο έρωτας και η νοσταλγία έγιναν σύμβολα ελπίδας και αντίστασης στην απόγνωση.
Επιπλέον, οι συνθέτες και οι στιχουργοί δεν έγραφαν μόνο για αγάπη αλλά και για την ελπίδα μέσα στη φρίκη, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την επιθυμία για επανασύνδεση, τη ζεστασιά της πατρίδας και της οικογένειας.
Οι δύσκολες ιστορικές καταστάσεις όπως πόλεμοι, καταστροφές, κρίσεις κ.τ.λ συχνά απογυμνώνουν τον άνθρωπο από τα περιττά και τον φέρνουν αντιμέτωπο με το ουσιώδες.
Μέσα στη σιωπή του φόβου και της απώλειας, η αγάπη, η τρυφερότητα, η αλληλεγγύη αποκτούν άλλη διάσταση σχεδόν ιερή.
Για να επανέλθω στο αρχικό μου θέμα, τα τραγούδια αυτά συγκινούν ακόμη διότι δεν μιλούν μόνο για τον έρωτα, μιλούν για την ίδια την επιβίωση του ανθρώπου μέσα στο σκοτάδι. Η τέχνη γενικότερα γίνεται η φωνή και η ανάσα της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος στρέφεται στην τέχνη όχι για να διασκεδάσει αλλά για να αντέξει. Η τέχνη κρατά ζωντανή τη μνήμη, παρηγορεί τον πόνο και αντιστέκεται στο αδύνατο. Για παράδειγμα αν φύγουμε λίγο από τη μουσική και πάμε στη ζωγραφική θα θυμηθούμε πως ο Πικάσο ζωγράφισε τη Guernica μέσα από τη φρίκη του ισπανικού εμφυλίου, όχι για να δείξει απλώς τη βία αλλά για να αναδείξει πως αυτό είναι το τίμημα της απανθρωπιάς.
Η τέχνη γενικότερα έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει τον πόνο. Η 5η Συμφωνία του Μπετόβεν ξεκινά με τη μοίρα που χτυπά την πόρτα (τέσσερις φορές) και τελειώνει με θρίαμβο από το σκοτάδι στο φως. Το φως της ανθρώπινης ψυχής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου