1. andante-allegro con anima
2. andante cantabile con alcuna licenza
3. valse allegro moderato
4. finale andante maestoso-allegro vivace
Στην αρχή του δεύτερου μέρους το σόλο κόρνο εκθέτει μία από τις ωραιότερες πραγματικά μελωδίες του συνθέτη, που γίνεται στην πορεία αντικείμενο εξαντλητικής ανάπτυξης, συχνά με πολύ μελαγχολικά χρώματα. Η ξαφνική παρέμβαση του κλαρινέτου με ένα ενεργητικό θέμα δίνει το έναυσμα μίας δραματικής πορείας που διακόπτεται από τη μεγαλειώδη επαναφορά του θέματος της μοίρας. Η αρχική ατμόσφαιρα αποκαθίσταται με την κύρια μελωδική γραμμή στα βιολιά αυτή τη φορά να αποκτά σταδιακά μεγαλύτερο ηχητικό και συναισθηματικό βάρος. Όμως η μοίρα επεμβαίνει εκ νέου και εξαφανίζει κάθε δυνατότητα ανάκαμψης. Ξεθωριασμένες θεματικές υπομνήσεις κλείνουν το μέρος σε μία ατμόσφαιρα παραίτησης.
Το τρίτο μέρος, στη θέση του παραδοσιακού σκέρτσου, είναι ένα χαριτωμένο και ενίοτε νοσταλγικό βαλς, που βασίζεται σε μία λαϊκή ιταλική μελωδία. Ένα κεντρικό τμήμα με ενεργητικά δέκατα έκτα που περνούν από διάφορες ομάδες οργάνων, ξεχωρίζει για τη δεξιοτεχνική ορχηστρική του γραφή και την παιγνιώδη ρυθμική του αμφισημία. Τα όμποε επαναφέρουν το αρχικό βαλς ενώ λίγο πριν το τέλος κλαρινέτα και φαγκότα υπενθυμίζουν μουσικά την παρουσία της ειμαρμένης.
Το φινάλε ανοίγει με το θέμα της μοίρας, μεταμορφωμένο σε στιβαρότητα στην τονικότητα της μι μείζονας. Το ακόλουθο μέρος σε φόρμα σονάτας, ξεσπά με τρόπο σχεδόν βίαιο και εκτυλίσσεται με αμείωτη ενέργεια, χωρίς σχεδόν κανένα σημείο χαλάρωσης. Προς το τέλος της επανέκθεσης μία αγωνιώδης και πολύπλοκη αρμονικά πορεία, οδηγεί στην τελική και απροκάλυπτα θριαμβευτική εμφάνιση του θέματος της μοίρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου