Καλή εβδομάδα ακορντεονόφιλοι και μουσικόφιλοι. Θα ήθελα να μοιραστώ κάτι μαζί σας. Εχθές γνώρισα ένα εξαιρετικό μουσικό, δεξιοτέχνη στο λαούτο. Με πολύ προσοχή και σχολαστικότητα, αφού τελείωσε την παράστασή του, σκούπισε το λαούτο του, το παρατήρησε με λεπτομέρεια προς κάθε κατεύθυνση και ήσυχος το τοποθέτησε μέσα στην σκληρή, χειροποίητη θήκη  του. Ένας ευγενικός μουσικός με λαμπερά μάτια όπως και η μουσική του. Μου εξιστόρησε πως το όργανο που κατείχε κατασκευάστηκε το 1910. Ένα εντυπωσιακό όργανο με εξαίρετο ήχο. Το 1909, σκέφτηκα, στην Ελλάδα συντελείται μια τομή στην πολιτική με το κίνημα στο Γουδί, που άλλαξε τα πολιτικά δεδομένα (προηγήθηκε πτώχευση)  και για πρώτη φορά ανέβηκε στην πρωθυπουργία ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Μέσα σε όλες αυτές τις δυσκολίες, ένα όργανο γεννήθηκε και ενώ οι εποχές συνέχισαν να αλλάζουν, το όργανο αυτό παραμένει ζωντανό και χαρίζει ανακούφιση και χαρά στους ανθρώπους μέσα από τις μελωδίες του. Το βρίσκω υπέροχο!